امپراطوری مغول که در ابتدا حکومت بزرگ مغول نام گذاری شده بود، امپراطوری بزرگی بود که طی قرون ۱۳ و ۱۴ وجود داشت.
از آسیای میانه آغاز می‌شد و سرانجام از اروپای شرقی به دریای ژاپن کشیده شده و قسمت عظیمی از سیبری را تحت پوشش قرار می‌داد و به سوی جنوب پیش رفته و جنوب شرقی آسیا، شبه قاره هند و خاورمیانه را شامل می‌شد.

به همین دلیل است که به عنوان بزرگترین امپراطوری در تاریخ جهان شناخته می‌شود.

این امپراطوری در بیشترین حد خود به
 ۹۷۰۰ کیلومتر (۶۰۰۰ مایل) می‌رسد که مساحت ٣٣،۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر که ۲۴ درصد مساحت کل زمین است را تحت پوشش قرار می‌داد و بر جمعیتی بالغ بر ۱۰۰ میلیون حکمرانی می‌کرد.

امپراطوری مغول از وحدت قبایل مغول و تحت فرمانده ی چنگیزخان به وجود آمد.
چنگیز خان در سال ۱۲۰۶ به عنوان فرمانده کل مغول‌ها معرفی شد. امپراطوری، تحت رهبری او و فرزندانش در همه جهات جغرافیایی به سرعت رشد کرد.

امپراطوری پهناوری که شرق را به غرب پیوند می‌داد و نهایتاً به عنوان «تسویه حساب» فرهنگی در جهان عمل کرد. تحت فرماندهی مغولان ، فناوری‌های جدید، کالاها و 
ایدئولوژی‌های مختلف در سراسر اوراسیا منتشر شد.

محدوده این مبادلات از نقشه نگاری تا صنعت چاپ و از کشاورزی گرفته تا نجوم گسترش داشت.