علی پرمهر، نامی است که این روزها در جای جای ایران و به خصوص خطه آذربایجان بر سر زبان ها افتاده و همه از صدای دلنشین، سبک منحصر به فرد و خلاقیت هایش در زمینه موسیقی میگویند. خواننده ای از نسل جوان آذربایجان و سرشار از انرژی و عشق به زبان مادری که میرود تا جان تازه ای به جسم بی جان موسیقی مدرن ترکی در ایران زمین ببخشد. موسیقی که سالیان سال است که به سبب عدم حضور افرادی چون علی پرمهر، نتوانسته آن طور که باید خود را با متدهای جدید وفق داده و هم چون سبک سنتی، هنرمندان نامی و سرشناسی را به جامعه معرفی کند.

هنرمند خوش ذوق ما زاده روستای پلمه یئر (پرمهر) دشت مغان در استان اردبیل است. میگوید از همان سنین نوجوانی و از ۱۵ سالگی فعالیت خود را در زمینه موسیقی در نزد اساتیدی چون حمید رضا نور بخش (از شاگردان استاد شجریان)، استاد ایرج، هنگامه اخوان و فریدون پور رضا آغاز نموده و به نوعی موسیقی با جسم و روحش عجین گشته است.

با خواننده های مطرح موسیقی فارسی نظیر فرزاد فرزین، محسن چاووشی و… نیز در زمینه های مختلفی هم چون ترانه سرایی همکاری های نزدیکی داشته و به نوعی او مغز متفکر بسیاری از آلبوم های مطرح منتشر شده از سوی این خوانندگان بوده است. با هنرمندان آذربایجانی نظیر ودود موذن زاده و شعرای مطرحی چون هوشنگ جعفری نیز رابطه صمیمی دارد. وی معتقد است، ابتدا ترانه سرا، سپس آهنگساز و در نهایت خود را خواننده میداند و میگوید که تخصص اصلی وی در زمینه موسیقی سنتی است.

علی پرمهر در پاسخ به این سوال خبرنگار دورنانیوز، که چرا زبان ترکی را برای فعالیت حرفه ای در زمینه موسیقی انتخاب کردید؟ گفت: این دِین و رسالت من نسبت به زبان و وطن مادری ام است. وظیفه هر هنرمندی چه ترک، چه لر، چه عرب و… این است که ابتدا برای زنده نگاه داشتن و ترویج فرهنگ و زبان خود تلاش نماید، خواه در قالب حتی یک ترانه و خواه چندین آلبوم. بنده نیز به عنوان یک آذربایجانی این را وظیفه و رسالت خود دانسته ام که هنر و توانایی های خود را با استفاده از زبان مادری خودم یعنی ترکی به جامعه ارائه نمایم. انگیزه و هدف من ادای دین نسبت به زبان مادری و کمک به ترویج و اشاعه آن است.

اما جالب است بدانید، علی بیشتر عمر خود را در شهری گذرانده است که بسیاری از ترک های آذربایجانی که قدم در آن گذاشته اند، با فراموش کردن هویت و اصالت خود، قید زبان مادریشان را زده و به قول معروف آسیمیله گشته اند. بله پایتخت! کلانشهر تهران، با وجود آنکه بخش قابل توجهی از جمعیت آن را آذربایجانی ها تشکیل میدهند، به شهر نامهربانی با زبان ترکی مشهور شده است. اما چرا علی پرمهر در چنین فضایی از عشق به زبان مادری خود غافل نشده و تصمیم گرفته است که در همین تهران و برای اعتلای زبان مادری‌اش بخواند؟ جواب علی به این سوال بسیار جالب است. او معتقد است که هر انسانی در هر طبقه اجتماعی که باشد، میبایست هویت، اصالت و کیستی خود را حفظ کرده و به جای فرار از آن همواره با افتخار یادش کند.

علی پرمهر در پاسخ به این سوال خبرنگار ما که وضعیت موسیقی ترکی را در ایران چگونه ارزیابی میکند؟ گفت: گرچه در زمینه موسیقی سنتی و فولکلور، آذربایجان حرف زیادی برای گفتن داشته و هنرمندان و گروه های مختلفی هم اکنون در حال فعالیت میباشند، اما در زمینه موسیقی مدرن و به خصوص پاپ حرفی برای گفتن نداریم! موسیقی ما در مرحله سنتی گیر کرده و بروز رسانی نشده است در عین حال که از ظرفیت و پتانسیل بالایی برخوردار بوده و  میتوانست در صورت توجه حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد. ولی متاسفانه این گونه نیست و ما باید به موسیقی آذربایجانی در مرحله گذر از سبک های قدیمی و کم مخاطب به سبک های جدید و پر مخاطب کمک نمایئم. زبان ترکی یکی از قدرتمند ترین، شیرین ترین و غنی ترین زبان های دنیا بوده و حیف است که از ویژگی ها و شاخصه های منحصر به فرد این زبان کهن در عرصه موسیقی بهره ای نبریم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا این عقیده را که برای فعالیت در عرصه موسیقی ترکی در ایران برخی محدودیت های قانونی و گاها تنگ نظری هایی وجود دارد، قبول دارید؟ گفت: به هیچ وجه اینطور نبوده و این عقیده تنها یک بهانه و توجیه است برای کم کاری خود ما. زمانی که خودمان تاکنون نخواسته ایم که موسیقی خودمان را احیا و آن را به صورت حرفه‌ای توسعه و گسترش دهیم، تمامی تقصیر ها بر گردن ماست. جالب است بدانید بسیاری از دوستان غیر ترک و فارس زبان من حتی در صدا و سیما، از مشوقین اصلی بنده در روی آوردن به موسیقی ترکی بوده و با حمایت از بنده حسن نیت خود را ثابت نموده اند. به نظر من زمینه برای فعالیت در زمینه موسیقی آذربایجانی فراهم بوده و هیچ گونه محدودیت و تنگ نظری در این زمنیه حداقل در تهران وجود ندارد فقط همت میخواهد و تلاش.

علی در رابطه با ارتباط و تعامل ضعیف و شکننده مردم و به خصوص جوانان آذربایجانی با موسیقی ترکی نیز اظهار داشت: باید به آنها حق دهیم، چرا که تاکنون چیزی قابل ارائه برای آن ها نداشته ایم. امروزه ذائقه موسیقیایی مردم بیشتر به طرف موسیقی پاپ و سایر سبک های جدید کشیده شده و متاسفانه در ایران موسیقی آذربایجانی همانطور که گفته شد هنوز نتوانسته است به چنین مرحله ای برسد. ما ابتدا باید زمینه را فراهم و سپس از مردم آذربایجان انتظار داشته باشیم تا به موسیقی خود ارج نهند.

او هم چنین گفت: از مسئولین و به خصوص مسئولین منطقه آذربایجان انتظار میرود با حمایت از موسیقی ترکی، زمینه را برای اعتلای هرچه بیشتر این عرصه فراهم و انگیزه هنرمندان آذربایجانی را افزایش دهند. لازم است تا اینجا با اشاره به عملکرد ضعیف شبکه های تلویزیونی استان های آذربایجانی در راستای توجه به زبان ترکی، از دست اندرکاران این شبکه ها هم چون سهند(تبریز)، سبلان(اردبیل)، آذربایجان(اورمیه) و اشراق(زنجان) بخواهیم تا با نگرشی نو در سیاست های کاری خود، به جای تخریب و تضعیف زبان ترکی در برنامه هایشان، نسبت به ترویج و اشاعه آن اقدام نمایند. چرا که عموم مردم آذربایجان و حتی خود بنده نسبت به روند کاری این شبکه ها و به خصوص شبکه استانی اردبیل انتقاد داشته و ضرورت تغییر و اصلاح چنین روندی را احساس میکنیم.

اما یکی از سوالاتی که بسیاری از ما به دنبال پاسخ آن بوده و هستیم، زمان انتشار اولین آلبوم این فرزند خلف آذربایجان است. آلبومی با نام زیبای «یاغیش آلتیندا» که قرار بودن بهمن ماه امسال منتشر و وارد بازار شود، اما چنین نشد و مردم آذربایجان بی صبرانه منتظر انتشار آن هستند. علی در این رابطه گفت: بنا به دلایلی هم چون تاخیر در دریافت کد آهنگ های پیشواز، انتشار آلبوم به تاخیر افتاد. انشالله اردبیهشت ماه سال آینده، این یاغیش آلتیندا منتشر و در اختیار علاقه مندان به موسیقی آذربایجانی قرار خواهد گرفت.

خواننده خوش صدای ما در پاسخ به این سوال که به کدام یک از تیم های ورزشی علاقه مندید؟ اظهار داشت: مگر میشود ترک باشی و طرفدار تیراختور نباشی؟ بنده طرفدار پرو پا قرص این تیم محبوب آذربایجانی بوده و حتی در برخی بازی های مهم این تیم در تهران نیز در استادیوم حضور داشته ام. البته در کنار تیراختور، به تیم شهرداری اورمیه نیز علاقه خاصی داشته و همواره بازی های این تیم در لیگ برتر والیبال را دنبال میکنم. چرا که به اعتقاد من، تیراختور نماد فوتبال و شهرداری اورمیه نماد والیبال آذربایجان هستند و وظیفه هر آذربایجانی حمایت از این دو تیم است.

وی در پایان گفت: به اعتقاد من آینده روشنی در انتظار موسیقی ترکی در ایران است، چرا که شاهد آن هستیم که خوشبختانه رفته رفته بر تعداد خوانندگان جوان آذربایجانی که قصد فعالیت در این زمینه را دارند افزوده شده و استعداد های جوانی پای در این عرصه میگذارند. البته بنده از عموم مردم آذربایجان و به خصوص جوانان نیز انتظار دارم تا با هویت، اصالت و موسیقی خود همراه گشته و با حمایت از فعالینی که به تازگی وارد این عرصه گشته اند، انرژی لازم برای ادامه کار را به ما القا نمایند. لازم است تا اینجا از لطف بی مانند مردم اورمیه نسبت به خودم تشکر ویژه ای داشته باشم. چرا که اولین واکنش ها نسبت به ترانه های بنده از سوی مردم خطه غرب آذربایجان و به خصوص مردم فرهنگ دوست و با اصالت اورمیه بوده است و بنده نیز دوست دارم تا در صورت فراهم بودن شرایط اولین کنسرت خودم را در این شهر زیبای آذربایجانی برگزار نمایم.