علی اصغر وطن پرست، گوینده‌ی رادیو و کارشناس آیین‌های سنتی آذربایجان، در گفت‌و‌گو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، در این باره اظهار کرد: در زمان‌های گذشته که هوا در بهار نیز سرد بود، اهل فامیل در خانه‌ی بزرگ خاندان که غالباً خانه‌ی مادربزرگ‌ها بود، دور کرسی جمع می‌شدند و همین دور همی‌ها سبب نزدیکی دل‌ها به هم می شد.
وی افزود: به همین ترتیب نیز، ریش سفیدان فامیل، با میانجی‌گری، کسانی که با هم کدورتی داشتند را آشتی می‌دادند و احترام به بزرگ ترها به معنای واقعی کلمه در این مجالس به چشم می‌خورد.
وی عنوان کرد: خانه‌ی بزرگتران فامیل از رونق خاصی برخوردار بود و عیدی گرفتن از سوی بزرگ‌ترها لذت خاص خود را داشت و فال حافظ نیز زینت بخش محافل بود.
وطن پرست گفت: صندوقچه ها که در گویش آذری (یاخدان) نامیده می‌شوند، گنجینه‌ی اسرار مادربزرگ‌ها بود و بچه‌ها برای گرفتن عیدی دور آن جمع می‌شدند و نگاه کنجکاوانه‌شان را به دستان مادربزرگ می‌دوختند.
وی با اشاره به اینکه عادت‌های غذایی در گذشته تفاوت‌های خاصی با امروز داشت، بیان کرد: پلو از جمله غذاهای مختص عید بود که مادران سالی یکبار و به یمن فرا رسیدن عید با ظرافت و حساسیت خاصی دم می‌کردند و اهل خانه از این که شام پلو خواهند خورد، در پوست خود نمی‌گنجیدند.
وی خاطرنشان کرد: عید تنها به معنای نو شدن لباس‌ها نبوده و بلکه باید تحول را از درون خود شروع کنیم تا با دلی پاک به پیشواز سالی جدید برویم، چرا که نیاز انسان، حرکت به سمت تکامل است.
امید است تا با نو کردن افکار و روحیات خود، رخت سبز بهار را بر تن کنیم و با تداوم این راه پایان سال را نیز جشن بگیریم.
به هنگام تحویل سال از تمامی برکت های زندگی نمونه ای را در سفره تحویل سال می گذارند تا این برکت ها از سال کهنه به سال نو منتقل شود و به این ترتیب جریان زندگی ادامه یابد ...